مع الأسف در آن حكومت طاغوتى اين شغل را مى‌خواستند از اين مادرها بگيرند. تبليغ كردند به اينكه زن چرا بچه دارى بكند ... اين شغل شريف را منحطش كردند در نظر مادرها؛ براى اينكه مى‌خواستند كه مادرها از بچه‌ها جدا بشوند، بچه‌ها را ببرند در پرورشگاهها بزرگ كنند؛ مادرها هم على حده بروند يك كارهايى كه آنها دلشان مى‌خواهد بكنند و بچه در پرورشگاه وقتى كه بزرگ بشود، يك بچه‌اى كه در دامن مادر بزرگ بشود نيست؛ عقده پيدا مى‌كند. وقتى بچه در پرورشگاه و بدون مادر با اجنبى بخواهد سر و كار داشته باشد و محبت مادر از سر او كم بشود، اين بچه عقده پيدا مى‌كند. بسيارى از اين مفسده‌هايى كه در جامعه واقع مى‌شود، از اين بچه‌هايى هستند كه عقده دارند؛ از اين انسانهايى هستند كه عقده دارند. مبدأ يك عقده بزرگ، اين جدا كردن بچه از مادر است. محبت مادرى لازم دارد بچه. بنا بر اين، اين شغل كه شغل انبيا است و انبيا هم آمدند براى اينكه انسان درست كنند، اين شغل اول شما هست؛ در اول تربيت بچه.