چیزی که از همه رسانهها حساستر است؛ تلویزیون از همه مسائل تبلیغی و آلات تبلیغی حساستر است؛ برای اینکه هم گوش است و هم چشم. در چیزهای دیگر، حتی رادیو، فقط گوش استفاده میکند، در نمیدانم- روزنامهها و مطبوعات چشم از آن استفاده میکند. رادیو- تلویزیون گوش است و چشم، آن هم نه به اینکه مثلًا تیراژش مثل روزنامه کذا، ده هزار، بیست هزار، صد هزار، یک میلیون، باشد؛ همه مملکت است. الآن هم وضع جوری شده است که در دهات هم که میروی، آن مرد دهاتی هم که شاید درست خرج عایلهاش را نتواند ادا بکند، یک رادیو خریده است، یا یک تلویزیون دارد. همه جا هست؛ یعنی این چیزی که در تلویزیون نشان داده میشود در همه سطح مملکت، و در بیرون هم هر جا که موجها باید برود، همه جا، منتشر میشود. این حرفی که در رادیو گفته میشود و در رادیو- تلویزیون گفته میشود مال یک طایفه نیست؛ مال یک جمعیت نیست؛ مال یک مملکت نیست؛ همه جاست، همه قشرها هستند.