میبینید که در تمام این روزنامهها و در تمام این رادیوها و دستگاه تبلیغی، آن نقطه اصلی را باز نمیتوانند ذکر کنند. همهمان میدانیم، همه شان میدانند، همه مطبوعات و ارباب مطبوعات میدانند این را که آن نقطه اصلی- که البته نقطه اصلی که عرض میکنم نقطه اصلی در این صف نوکرها، نه در آن صف اربابها- آن نقطه اصلی عبارت از شاه است. یعنی تمام این جنایتهایی که در ایران واقع شده است در عصر ما- در این عصر- تمام این جنایتها با امر شاه است. امکان ندارد که یک سربازی سرِ خود آدم بکشد، یا یک صاحبمنصبی سر خود اجازه آدمکشی بدهد، یا یک وزیری، یک- نمیدانم- نخستوزیری همچو قدرتی داشته باشد که سر خود دستور کشتن، دستور زخم زدن، این دستورات را بدهد. تمام این جنایتهایی که واقع شده و واقع میشود با امر مستقیم شاه است که باید بزنید. در 15 خرداد- از قراری که معروف شد- فرماندارْ خودِ او بوده است و با هلیکوپترش بالای شهر [پرواز] میکرده است و امر میکرده. امرش این بوده است که به جاهایی بزنید که دیگر زخمی نباشد، [به] مریضخانهها، به جاهایی بزنید که بکشد!