رادیو- تلویزیون را که من مکرر ذکر کرده‌ام از آن و گفته‌ام این باید یک مرکز آموزشی باشد، و حالا هم می‌گویند که یک جهت دیگری هم در آن پیدا شده است، یک دستگاه دیگری؛ دوره دومی هم برایش هست، این باید به طور آموزشی- تربیتی مردم را تربیت بکند. باید ما متوجه این معنا باشیم که در یک زمانی داریم زندگی می‌کنیم، در یکوقتی داریم زندگی می‌کنیم که ملت ایران به بعضی از آرزوهای خودش که عبارت از عدالت باشد، عدالت اجتماعی فی الجمله باشد رسیده‌اند و دست اشرار را کوتاه کرده‌اند. حالا باید این دستگاههایی که سابق در خدمت ظالمها بودند و در خدمت حکومت جور بودند و برای آنها کار می‌کردند، اگر اشخاصی هم در این زمان هستند که آن وقت هم کار می‌کردند، برای جبران آن معصیتهایی که در آن وقت کرده‌اند در اینجا جبران کنند. و این دستگاه را؛ دستگاه دومی که گفته می‌شود که باید باز اجرا بشود، یک دستگاه عدالتی، یک دستگاه آموزشی به حسب معنای واقعی، متوجه باشند که این جوانهای ما در همه جایی که هستند، در پنجاه سال آموزش خراب داشتند نه فقط در دانشگاهها که آن قدر خراب بوده؛ در همه جا. برای اینکه، وقتی یک تلویزیونی، یک رادیویی، یک روزنامه‌ای، یک مجله‌ای، مجله‌ای باشد که، یا دستگاههایی باشد که فاسدکننده است، این در تمام قشر ملت فساد ایجاد کرده است. جوانهایی هم که در صحراها بودند که به این چیزها گاهی گوش می‌کردند و این روزنامه‌ها را گاهی می‌خواندند، آنها هم به فساد کشیده شده‌اند، حالا باید جبران بشود این معانی. باید معصیتهایی که کرده‌اند جبران بکنند. باید دستگاه تلویزیون یا مطبوعات ما جبران بکنند آن کارهایی را که سابق شده است و کرده‌اند، و باید دستگاههای آموزشی باشند واقعاً به تمام معنا، و جداً دنبال این باشند که فیلمهایشان فیلمهای فاسد نباشد؛ فیلمهایی باشد که برای مملکت ما الآن به درد بخورد، آموزش باشد در آن، تربیت باشد در آن. و همین طور مقالاتی که در آنجا گفته می‌شود؛ در روزنامه‌ها نوشته می‌شود، و نطقهایی که در رادیو پخش می‌شود، همه اینها باید یک چیزهای آموزنده باشد.