دولتی که می‌خواهد خدمت بکند به این مردم، می‌خواهد همه چیز را به وضع خودش حفظ کند، این را یک وقت می‌بینید که یک نفر آدم می‌آید، حالا یا آن آدم، آدم فاسدی است و خودش را جا زده است، که این خیلی احتمال است و یا آدم بی‌اطلاع، نمی‌داند چیست حساب، سیاست سرش نمی‌شود، از اجتماع اطلاع ندارد، از وضع تحول ایران اطلاع ندارد، می‌آید یک کلمه‌ای می‌گوید، یک جمله‌ای می‌گوید، یک مصاحبه‌ای می‌کند و آشوب بپا می‌کند؛ یعنی، ایران را می‌برد طرف یک امور غیر مطلوب. و لهذا، همان طوری که شاید در همه دنیا این طور باشد که این دستگاه تحت کنترل یک اشخاص مطلع از مسائل، عمیق در مسائل، که اگر یک چیزی می‌خواهد پخش بشود، در نظر آنها باشد، آنها ببینند و بگویند این کلمه صحیح است یا صحیح نیست، این جمله درست است یا نیست. شما ببینید الآن وقتی که می‌خواهند یکی از این مقامات عالی رتبه به اصطلاح خودشان صحبت بکنند، اینها نمی‌آیند بایستند صحبت کنند، اینها می‌نویسند. این برای این است که یک نطقی که او می‌کند، در سرتاسر عالم منتشر می‌شود این، اگر یک کلمه این ور و آن ور باشد، یک جمله بر خلاف مصالح خودشان باشد، خوب، غائله بپا می‌کند. این دستگاهها این طور نیست که در آنجاها، در ممالکی که مترقی هستند باصطلاح، در آنجاها همین طور باشد که هر که بخواهد، هر چه بگوید درش؛ کنترل می‌شود، اشخاص مختلف می‌بینند، اشخاص که تخصص در این امور دارند مطالعه می‌کنند، می‌بینند، الفاظ را این ور و آن ور می‌کنند، جملات را ببینند که چه جوری است.