فلسفه تشکیل دادگاه ویژه روحانیت

سخنرانی در جمع اعضای سمینار دادگاههای انقلاب (قضاوت در اسلام)
ساعت ۳۰: ۱۱ روز ۲۰ مهر ۱۳۵۸/ ۲۰ ذی القعده ۱۳۹۹
آئین دادرسی,
فلسفه تشکیل دادگاه ویژه روحانیت

این کلمه را من بگویم، خدای متعال می‌داند که من نسبت به آخوندهای فاسد آن قدر شدید هستم که نسبت به سایر مردم نیستم. ساواکی پیش من محترمتر است از آخوند فاسد! و خدای متعال می‌داند این را که قضیه دادگاه ویژه «۱۲» اگر باشد، برای این نیست که دفاع باشد؛ برای این است که یک دسته اشخاص فاسد می‌خواهند اشخاص آبرومند را از بین ببرند؛ و اینکه آقایان طرح کردند که در محیط خود اینها باشد، برای اینکه خودشان هم می‌شناسند اینها را. و الّا ما ابداً نظر نداریم به اینکه اینها فرق داشته‌ باشند با سایرین. نخیر، فرق دارند. فرق این است که شیطنت [و] ملعنتشان بیشتر از دیگران است. آن قدر صدمه‌ای که اسلام از یک آخوند فاسد می‌خورد از محمد رضا نمی‌خورد! در روایات هست که آخوند فاسد و ملّای فاسد در جهنم از بوی تعفنش اهل جهنم در عذاب هستند. در این دنیا هم از بوی تعفن بعض از آخوندهای فاسد دنیا در عذاب است. ما طرفداری از عمامه نمی‌کنیم. ما طرفداری از اسلام می‌کنیم. این اسلام پیش شما باشد معظم هستید. پیش هر کس باشد معظم است. عمل نکردن به اسلام و خیانت کردن به اسلام [از] معمم باشد بدتر است از آن کسی که غیر معمم باشد؛ برای اینکه ضررش به اسلام بیشتر از دیگران است. اما قضیه اینکه یک مطلبی باشد نیست. می‌خواهند هم همان دادگاههای عمومی باشد. هیچ فرقی به حال ما ندارد.