همه دیدیم و دیدید که جز فریاد الله اکبر و اینکه ما جمهوری اسلامی میخواهیم، هیچ صدای دیگری نبود. تمام ملت در سرتاسر کشور فریاد میزدند که «جمهوری اسلامی»، «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی». این یک مسئله اسلامی است، و ملت ما عاشق اسلام بود که در همه اطراف با دست تهی سینههای خودشان را سپر کردند، جوانهای خودشان را بردند در میدان، زنها و مردها رفتند و مبارزه کردند و پیروز شدند؛ این قدرت اسلام بود، و الّا نه حزبی میتوانست این کار را بکند و نه ملیتی میتوانست این کار را بکند. و اگر ملاحظه کنید، جنبشهای ملی و جنبشهای حزبی، هیچ وقت این طور نبوده است که تمام ملت، بچه، بزرگ، زن، مرد، همه یکصدا دنبالش باشند. این قدرت اسلام بود که همه را با هم هم صدا کرد و همه را با هم بسیج کرد، برای اینکه پیروز بشود و پیروز شد. ملت ما اسلام را میخواهد و نه چیز دیگری را؛ اگر ملیت را میخواهد، در پناه اسلام میخواهد. خیال میکنند که اگر یکصد نفر، دویست نفر، پانصد نفر را دور خودشان جمع کردند، و یک عده هم نشریات برای خودشان درست کردند، اینها میتوانند یک کاری در مقابل ملت بکنند. ملت، اسلام را میخواهد و اسلام و ملت، روحانیت را به رسمیت شناخته است و میخواهد.