آنچه که احساس می‌شود این است که این اسلام‌شناسهای مدّعی اسلام‌شناسی و مدّعیان جامعه‌شناسی، اینها باز نه اسلام را ازش اطلاعی دارند و نه جامعه اسلامی را. شما می‌بینید که اشخاص، گروهها، رسانه‌های خارجی که همه مدّعی این مسائل، البته نه رسانه‌ها، این اشخاص، این گروهها مدّعی این معنا هستند که ما می‌شناسیم جامعه را، مردم را مطلع هستیم از آرا و ... اینها از باب اینکه اطلاع نداشتند بر وضع اسلام و قدرت اسلام و وضع جامعه خود ما، جامعه ایرانی، از این جهت آنها گمان می‌کردند که در همان روزهای اول، ماههای اول، این انقلاب نتواند خودش را نگهدارد و این انقلاب از باطن خودش و از خارج منهدم بشود. آنها نمی‌دانستند که انقلاب یک وقت انقلاب مردمی است آن هم با ایده اسلامی و یک وقت هم سایر انقلابات است که گروهی، اشخاصی انقلاب می‌کنند و این دو تا با هم فرقهای زیادی دارند.