این شلوغیهایی که الآن در کردستان هست، در خوزستان هست، و این اختلافاتی که در همه جاهای مملکت هست، و این توطئه‌هایی که برای ایجاد یک خلاف، برای هیاهو بپا کردن هست، معلوم نیست که مِن باب اتفاق همین طور شده باشد. این یک نقشه‌ای است از آنهایی که می‌خواهند قانون اساسی اسلامی نباشد. هم قشرهای خارج و قدرتهای خارج از اسلام می‌ترسند؛ و هم قشرهای منحرف داخل می‌ترسند. الآن خوف آنها این است که اگر قانون اساسی آن طوری که اسلام می‌خواهد، آن طوری که برنامه قرآن کریم است، اسلام است، تصویب بشود، و دنبالش همین ملت، که اکثریت تام دارند و همین ملت که در رفراندم آن طور پیروز شدند که در دنیا سابقه نداشت، اینها خوف این را دارند که قانون اساسی را خبرگانی که شما ملت تعیین می‌کنید آنها بررسی کنند، یک قانون اساسی اسلامی باشد، و بعد هم که به رفراندم ملت گذاشته می‌شود می‌دانند که اکثریت با ملت است، خوف این را دارند که این مراحل طی بشود و دست خودشان و اربابهایشان از مخازن و از منافع ملت ما کوتاه بشود. از این جهت، ملاحظه کردید که در رفراندم، بعضی از همینهایی که مخالف با اساس هستند تحریم کردند؛ و بعضی از همینهایی که مخالف با اسلام هستند بعضی از صندوقها را سوزاندند؛ یا با اسلحه جلو گرفتند از اینکه رای بدهند. با همه وصف، ملت اسلام و ملت ما یک رای صد، الّا یک یا دو، داد؛ و همه گروهها یک از صد یا یک و نیم از صد رای داشتند. اینها الآن احساس شکست در خودشان کرده‌اند. و در این احساس شکست دست و پا می‌زنند که جدا کنند گروهها را از گروه؛ پخش کنند بین مردم که کُردها علی حده‌اند، عربها علی حده‌اند، بلوچها علی حده‌اند، فارسها علی حده‌اند، ترکها علی حده‌اند؛ و اینها را گروه گروه کنند. در صورتی که اسلام برای هیچ کس امتیازی قائل نیست، الّا برای آنکه به طریقه اسلام رفتار کند و متقی باشد.