ما از این کارهایی که اینها می‌کنند همیشه در دادگاهها هم، این است که در دادگاهها اگر یک کسی یک کاری کرد، می‌روند دنبال اینکه چه شخصی از این نفع برده. آن کسی که صاحب نفع است کی هست، تا اینکه راه پیدا کنند بر اینکه از چه طریقی این جرم واقع شده است. ما هم در اینجا وقتی که ملاحظه می‌کنیم که این خرابکاریها، مثلًا خرمن‌سوزیها، نگذاشتن اینکه مردم زراعت کنند، جلوگیری از کارمندانی که می‌خواهند کار بکنند، جلوگیری از کارخانه‌هایی که می‌خواهد به راه بیفتد، باید ببینیم این به نفع کی تمام می‌شود، تا ما برویم سراغ اینکه اینها از عمال همان طایفه‌اند که به نفع آنها تمام می‌شود. به نظر می‌آید که در باب زراعت که حتماً به نفع امریکاست. امریکاست که عَرضه دارد؛ زراعتهای خودش را زیادی دارد. و اگر چنانچه مشتری نداشته باشد، باید بسوزاند یا باید به دریا بریزد، سایر کشورها این طور نیستند، آنها محتاج [اند] حتی شوروی هم از امریکا به او صادر می‌شود. این خرمن‌سوزی و جلوگیری از کشاورزی به نفع امریکاست. و ما، حدسی که ما می‌زدیم، که این اشخاصی که خودشان را چپی معرفی می‌کنند یا به نفع خلق، به خیال خودشان معرفی می‌کنند، اینها عمال امریکا هستند؛ نه اینکه مربوط به آن طایفه دیگر باشند. می‌شود به آنها هم باشند؛ اما بیشتر احتمالش این است که اینها امریکایی باشند ساخته آنها باشند.