ما دلمان می‌خواهد که کسانی که قلم دارند، کسانی که عرض می‌کنم که به خیال خودشان «روشنفکر» هستند، کسانی که جبهه‌ها تشکیل دادند، آنها باز ما میل داریم که با ملایمت با آنها رفتار کنیم؛ لکن باید دست از کار خودشان بردارند. مسیر ملت معلوم است، یک چیزی نیست که مجهول باشد. همه کسانی که بر اوضاع ایران مطلع هستند، همه می‌دانند که این ملت چه می‌خواهد، بر کسی پوشیده نیست. به خارجی‌ها، داخلی‌ها، به احزاب، به همه، پوشیده نیست که این ملت آنی که می‌خواهد، جمهوری اسلامی می‌خواهد، اسلام را می‌خواهد این ملت. چند نفر آدم فاسد بیایند بگویند که نخیر، اسلام نه! همان جمهوری، و بخواهند چند نفر آدم به یک ملت تحمیل کنند و بعد بگویند که ما آزاد نیستیم آزادی این است که شمایی که در اقلیت هستید- نه آن اقلّیتی که حزبها بعضیشان اقلّ‌اند و بعضی اکثر- آن اقلیتی که شما همه گروههایتان را با هم جمع کردید، و همه کارها را انجام دادید و همه خرابکاریها را هم کردید و از صدْ یک و نیم، فوقش دو، همه روی هم رفته دو، مخالف با قضیه بود! یک همچو رفراندمی در دنیا سابقه نداشت که این طور رفراندم باشد. یک همچو رفراندمِ آزادی که همه مردم را آزاد گذاشتند و با آزادی مردم رای دادند، ولی بعضی جاها هم جلو گرفتند. بعضی جاها هم خود همین شیاطین جلو گرفتند. اینها نمی‌خواهند که این مملکت به حال خودش باقی بماند و این مملکت و این نهضت پیش برود، اینها منظورشان این است که نگذارند پیش برود، و الّا خرمن‌سوزی و کارخانه‌ها را از کار بازداشتن و مردم را از رای دادن بازداشتن و در وقتی که مردم، مجلس خبرگان را می‌خواهند تهیه کنند این بساط را درست کردن، و وقت رای گرفتن آن طور، و وقت تشکیل این طور- بعدها هم که خواهد شد- اینها مسیر ملت است؟ شمایی که می‌گویید ما برای ملت و برای توده‌ها و برای خلق داریم کار می‌کنیم، اینها مسیر ملت است؟! به نفع خلق است سوزاندن حاصل رنج یک جمعیت؟ یک سال حاصل رنجشان را شما با یک کبریت آتش می‌زنید، این مسیر ملت است؟! این به نفع توده‌ها و خلق است؟! می‌خواهند توده‌ها و خلق رای بدهند، جلو می‌گیرید، این به نفع خلق است؟! به نفع توده‌هاست؟! که شما ادعا می‌کنید ما به نفع توده‌ها هستیم.