زنها هم وارد بودند؛ زنها هم جلو مى‌افتادند. زنها هم بچه‌هاى كوچكشان را به آغوش مى‌كشيدند و اگر دو تا بود يكى‌اش هم دستش را مى‌گرفتند و وارد مى‌شدند در تظاهرات و در مقابل اين توپ و تانك و امثال اينها. چه وقت در ايران شماها و ما يادمان هست كه اين طور انسجام باشد بين گروههاى مختلف ملت، و اين طور در امور كشورى و سياسى همه حضور داشته باشند؟ اگر يكوقتى يك قصه‌اى هم در كشور واقع مى‌شد حتى مردها هم، يك محله تهران اصلًا، مطلع از اين چيزها نمى‌شدند؛ خانمها هم بى‌تفاوت بودند، مردم هم بى‌تفاوت بودند، آنها هم كه مطلع مى‌شدند بى‌تفاوت بودند. اين حضورى كه الآن تمام قشرهاى ملت دارند اين حضور هيچ وقت نبوده است. همه افراد ملت الآن در مسائل سياسى و مسائل اجتماعى حاضرند و خودشان را موظف مى‌دانند؛ اگر يك مطالبى واقع بشود كه بر خلاف موازين باشد، اين طور نيست كه بى‌تفاوت باشند، مردم كار نداشته باشند، خانمها هم مشغول كار ديگرى باشند. خير، اين جور نيست. حالا شما خانمها كه خداوند تأييدتان كند و شما پاسدارها كه خداوند همه‌تان را تأييد كند با هم حاضريد در صحنه.