آگاه نمودن مردم از ظلمهای پیشین

سخنرانی در جمع مردم و عشایر (پاسخ به اتهامات- فلسفه قیام عاشورا)
۳۰ مهر ۱۳۵۸/ ۳۰ ذی القعده ۱۳۹۹
عزاداری، روضه خوانی و فلسفه آن,
آگاه نمودن مردم از ظلمهای پیشین

اینها می‌بینند که این مجالس، مجالس روضه، ذکر مصایب مظلوم و ذکر جنایات ظالم، در هر عصری [مظلومان را] مقابل ظالم قرار می‌دهد. اینها ملتفت نیستند که اینها خدمت دارند می‌کنند به این کشور؛ خدمت دارند می‌کنند به اسلام.
توجه ندارند جوانهای ما! بازی این بزرگها را نخورید. اینها خیانتکاراند! اینهایی که تزریق می‌کنند به شما «ملت گریه»، «ملت گریه»، اینها خیانت می‌کنند. بزرگهایشان و اربابهایشان از این گریه‌ها می‌ترسند؛ دلیلش این است که رضا خان آمد همه اینها را برد از بین، و مامور بود. دلیلش این است که رضا خان آخرش که رفت، انگلستان در رادیوی دهلی اعلام کرد که ما این را آوردیم، حالا هم بردیم! درست هم می‌گفتند. آورده بودند برای سرکوب کردن اسلام، و یکی از راههایش همین بود که این مجالس را از دست شما بگیرند. جوانهای ما خیال نکنند که دارند یک خدمتی می‌کنند می‌روند توی مجلس اگر صحبت عزا بشود، می‌گویند نه، این را نگو، غلط است این حرف، باید این را بگوید، باید این ظلمها را بگوید، تا مردم بفهمند که چه گذشته آن وقت؛ و باید هر روز این کار بشود. این جنبه سیاسی دارد؛ جنبه اجتماعی دارد.