در سوره دوم، سوره «منافقین» را ذکر می‌فرماید، و کیفیت منافقین را؛ که اینها پیش تو اظهار دیانت می‌کنند، اظهار اسلام می‌کنند، لکن دروغ می‌گویند! اینها مسْلم نیستند. اینها منافق هستند، و منافقین را هم به بدترین وجه ذکر می‌فرماید که مردم آنها را بشناسند. ما قبلًا تذکرات دادیم برای اینکه منافقین را از غیر منافقین، مردم تشخیص بدهند. به مجرد اینکه کسی گفت من مسْلم هستم و به مجرد اینکه کسی گفت من جمهوری اسلامی را قبول دارم، این نمی‌شود باور کرد باید اعمال آنها را دید. باید دید اینها در این جمهوری اسلامی چه تعهداتی دارند؛ چه کاری کردند برای مملکت خودشان؛ چه فکری دارند. اینهایی که اظهار اسلام می‌کنند لکن مردم را در بلاد ایران مردم را به آتش می‌کشند، خرمنهای مردم را به آتش می‌کشند، جوانهای ما را در اطراف می‌کُشند، در کردستان عزیز، آن قدر از جوانهای ما را و از خود کُردها را کشتند، و اینها در عین حال می‌گویند ما مسْلم هستیم، قرآن می‌فرماید که شماها منافق هستید، شماها مسْلم نیستید، شمایی که قولتان غیر عملتان است، حرفتان غیر واقعیتتان است، شما مسْلم نیستید، شما منافق هستید؛ شما می‌خواهید مردم را گول بزنید. شمایی که الآن در کردستان دست به خرابی زده‌اید و مع ذلک می‌گویید ما سنی هستیم و اهل سنت هستیم، شما اگر اهل سنت هستید، به حسب فتوای علمای بزرگ اهل سنت، واجب است اطاعت کنید از اولی الامر. اولی الامر امروز دولتِ ما و ما هستیم. بر شما واجب است به حکم اسلام، که تبعیت کنید؛ و به حکم قرآن، به حسب رای علمای خودتان، به حسب رای مشایخ خودتان. شما اگر چنانچه مسْلم هستید، چرا تبعیت از قرآن نمی‌کنید؟ چرا به حسب آن طوری که علمای شما استفاده [کرده‌اند] از آیه شریفه اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم اطاعت نمی‌کنید؟ شما در صورت مسلمان هستید، در ظاهر اظهار اسلام می‌کنید؛ به حسب واقع مسلم نیستید.