چند نفر عزیز که بسیار خاطرشان عزیز است، گرفتن از ملت، ملت را عقب نمی‌نشاند، صفها فشرده‌تر می‌شود، فریادها بیشتر می‌شود و مشتها گرهش محکمتر می‌شود. شما نمی‌توانید با ترور بعضی شخصیتها، با بمب گذاشتن در بعضی جاها- هر جا باشد- نمی‌توانید این ملت را از صحنه خارج کنید. این ملت سرتاسر کشور الآن در [صحنه‌اند.]
الآن در تمام کشور در صحنه، مردم موجودند و با مشتهای گره کرده ایستاده‌اند در مقابل شما. ملتی که جوانش هر دو پایش را از دست داده و او را خواباندند و آوردند پیش من، مع ذلک، می‌گوید که دعا کنید که من شهید بشوم، ملتی که مادر شهید می‌آید و می‌گوید من اولاد دیگری هم دارم و برای شهادت حاضرم بدهم، ملتی که جوانهای او در جبهه‌ها نماز شب می‌خواند و جهاد فی سبیل الله می‌کند و این جهاد را برای خودش فخر می‌داند و زندگی ننگین فرصت طلبی و راحت طلبی را به کنار زده است و شب و روز خودش را در سنگر با آن هوای گرم و با آن بی‌آبی و با آن شدت می‌گذراند و پیشروی می‌کند، با کشتن من و امثال من کنار می‌رود این ملت؟! اشتباه دارید شماها؛ شمایی که دعوت می‌کنید به ایستادن در مقابل مردم. در مقابل این ملت، می‌خواهد کسی بایستد؟