باید آقایان فکر بکنند که هر کس آمد هر چی زد، باید از اول حمل بر فساد بکنند که این میخواهد یک کاری بکند. امروز که فساد زیاد است، حمل به صحت صحیح نیست، که هر که آمد خیال کنیم راست میگوید. خیلیها بودند، خوب، من یک ماه، بیست و چند روز یکی از همین منافقین با صورت صالح، با ژ- سه، با همه چیز آمد آنجا نشست در نجف، من بودم. برای من گفت، هر روز گفت، هر روز گوش کردم، از مرحوم آقای طالقانی سفارش آورده بود، از یکی از علمای دیگر سفارش آورده بود، آنها را هم بازی داده بود آمد گفت، من دیدم خیلی این مسلمان است، خوب ما که این قدر مسلمان نیستیم. من به او سوء ظن پیدا کردم، من هیچ جوابش را ندادم. فقط گفت ما میخواهیم قیام مسلحانه بکنیم، گفتم نمیتوانید، خودتان را به کشتن ندهید و لو دیگر جوابی به او ندادم. اینها از آن وقت نقشه میکشیدند برای این کار، حالا هم هستند در میدان، نرفتهاند. حالا آن جهاتی که رفته است البته کاری نمیتوانند بکنند، اما این شیطنتها را میتوانند بکنند که بیایند بروند در قم پیش آقایی، بروند در فرض کنید که اصفهان پیش آقایی، بروند در شیراز پیش آقایی، یک کاری بکنند که صدا در بیاید. حالا از اول کی از همه ضعیفتر است برای این کار؟ به روحانیت حمله کنیم، نه. به مجلس، نه به دولت باید حمله کنیم، حالا به دولت. مجلس را وادار میکنند به دولت- عرض میکنم- روحانیون را وادار میکنند به دولت، بازار را وادار میکنند به دولت، همه جا به دولت. خوب دولت از بین رفت، فردا میآیند سراغ شماها فردا میروند سراغ رئیس جمهور و- نمیدانم- مجلس. همه اینها مسائل، مساله دولت نیست. مساله، مساله اسلام است.