در کردستان با دست اجانب، با دست احزابی که مربوط به اجانب بودند، آشوب حاصل شد؛ و آشوب بزرگی هم بود؛ و ملت و دولت ما غلبه کردند بر آنها و آنها را از بین بردند. حالا یک ریشه‌های کمی در بعض از اطراف آنجا، مثل جنگلها، مثل بعضی روستاها، هست. آن را نباید شما خیال کنید که نه، توطئه باقی است. خیر، آن وقت هم که بود چیزی نبود. ملتی که یک قدرت شیطانی به این بزرگی را شکست، ملتی که آن کودتایی که ما در تهران بودیم و بنا بر این بود که کودتا بکنند و همه سران قوم را بکشند و چه بکنند، به طوری که مرحوم تیمسار قرنی به من گفت، همین جا گفت: سه ساعت و نیم طول کشید جنگ مردم با طاغوت! ملتی که با دست خالی تانکها و توپها و مسلسلها را شکست داد این دیگر نباید بترسد از اینکه در کردستان یک فرض کنید حزبی یا یک جمعی یک کاری انجام می‌دهند. اینها برای این ملت دیگر مطرح نیست، البته اسباب زحمت می‌شوند؛ اسباب کشتار یک دسته بیگناه می‌شوند؛ لکن کاری از اینها نمی‌تواند انجام بگیرد که مورد خطری برای ما باشد. هیچ دیگر خطری در کار نیست.