هر جا و در هر ارگانی که ملاحظه می‌کنید، آنها دست داشتند، و به واسطه مامورین بد، مجلس بد، سران بد- همه اینها به واسطه این که آنها مخالف بودند با ملت‌های ما و موافق بودند با وابستگی- همه اینها وابسته به خارج شدند. در حقیقت ایران یک مستعمره‌ای بود که به حسب ظاهر مستقل، ولی به حسب واقع همه چیزش وابسته به غیر بود. و امروز که بحمد الله با همّت همه قشرهای کشور، این کشور به روی پای خود ایستاده است و فعالیت در همه قشرها شروع شده است، شما می‌بینید که در هر جا، چه تفاوت‌ها حاصل شده است؛ تمام اینها برای این است که کشور به دست خود شما افتاده است، استقلال فکری دارید، استقلال عمل دارید، یا خودتان برای خودتان و برای کشور خودتان خدمت می‌کنید.
ما باید شکر خدا را بکنیم که خداوند به ما عنایت کرد، مرحمت فرمود که یک کشوری که به تمام معنا وابسته بود به خارج و نمی‌گذاشتند افکار اینها به کار بیفتد، نمی‌گذاشتند صنعتگرهای اینها به کار خودشان ادامه بدهند، امروز خدای تبارک و تعالی کشور را به دست خود شما سپرده است و خود شما بحمد الله مشغول خدمت هستید، و این خدمت را امیدوارم که صد چندان کنید. باید همین معنا را در نظر داشته باشید، امروز شمایید تنها تقریباً، کشور شما امروز در بین همه کشورها تنهاست. همه کشورها به ضد ما هستند، الّا معدودی. لکن در عین حال که همه بر ضد هستند، چون خود کشور و خود اهالی مومن هستند، معتقد هستند به این که باید با عنایات خدا مسائل را حل کنند، فکرها به کار افتاد و فعالیت‌ها شروع شد. و الآن ایران با آن زمانی که آن همه هیاهو می‌کردند برای تمدن بزرگ، حالای ایران بسیار پیشرفته‌تر از آن وقت است. و مهم این است که ما الآن مستقل هستیم، یعنی هیچ کشوری در دنیا نیست که بتواند به یک سپور ما جسارت کند. شما الآن مستقلّید و آقای خودتان هستید.