ن کراراً به آقایانی که از رادیو- تلویزیون اینجا آمده‌اند تذکر دادم که این دستگاهی که شماها اداره می‌کنید؛ حساسترین دستگاهی است که در این کشور است. سایر رسانه‌ها از قبیل مطبوعات و اینها موثرند، لکن در یک قشر خاصی. اولًا، تیراژشان آن قدر زیاد نیست که به همه کشور و به همه افراد برسد. و ثانیاً، بسیاری از افراد کشور ما هستند که سواد ندارند تا بتوانند استفاده کنند. لکن و از آن طرف، تا آمده است که روزنامه‌ها به دست اشخاصی که دور هستند برسد، باز دو سه روزی، یک دو روزی، طول می‌کشد. اما رادیو یک دستگاهی است که همه قشرهای ملت و همه افراد- چه با سواد و چه بیسواد- از آن استفاده می‌کنند.
و رادیو- تلویزیون علاوه بر اینکه جهت سمعی دارد- استفاده سمعی- یک استفاده بصری هم دارد. و الآن هم وضع طوری است که در همه دهاتِ کشور ما، بلکه شاید سایر کشورها هم در دهات کوچکش هم، این رادیو و تلویزیون هست. مثل سابق نیست که منحصر باشد به یک دسته‌ای. اشخاصی هم که مثلًا ضعیف هستند از حیث مادیات مع ذلک کوشش می‌کنند که خرج خودشان را کاهش بدهند و یک رادیو بخرند؛ و شاید بسیارشان هم تلویزیون هم داشته باشند. و شما هر حرفی را که منعکس کنید در رادیو همان آن، به همه کشور و به همه جاهایی که موج رادیو می‌رسد همان آن می‌رسد. و اگر این دستگاه یک دستگاه صحیح باشد این می‌تواند یک خدمت بسیار بزرگی، بالاتر از همه خدمتها به مملکت بکند. هیچ واعظی نمی‌تواند حرف خودش را جز در آن چهار دیواری که او هست- اگر رادیو نباشد- نمی‌تواند برساند؛ و هیچ گوینده‌ای نمی‌تواند حرفش را بیش از آن جایی که محیط خودش هست، یا حالا بلندگو هم که هست یک قدری زیادتر؛ اما این دستگاه دستگاهی است که حرفها را تا اعماق دهات و شهرستانها و خارج و اینها می‌رساند.