و اما راجع به تایید ما از فلسطین و انزجار ما از اسرائیل؛ این تازگی ندارد. ما از قریب بیست سال پیش از این تا حال، راجع به این مسائل بحث و گفتگو کردیم و دولتهای عربی را و سایر مسلمین را در این راه نصیحت کردیم که راجع به این مسائل با هم تشریک مساعی بکنند؛ اگر ... دُوَل عربی- که جمعیتهای زیاد و گروههای زیادی دارند- اینها با هم اتفاق داشتند این مصیبتها برای فلسطین و برای قدس پیش نمی‌آمد. لکن مع الاسف دولتهای عربی به نصایح ما گوش نکردند و با اختلافاتی که بین خودشان دستهای اجانب ایجاد کردند توجه نکردند؛ و این اختلاف الآن هم موجود است و روزافزون می‌شود. مِن جمله این اختلافی که به واسطه قراردادی که بین مصر و اسرائیل پیدا شد به دست اجانب، این اختلافات بین مسلمین و بین دوَل اسلام دامن‌زد، از باب اینکه رشد سیاسی بین اینها نیست، نتوانستند حل مسائل را بکنند و تن در دادند به یک همچو امر بزرگی. یک همچو خیانتی که دنبال آن اختلاف بین مسلمین و اختلاف بین دوَل اسلامی بیشتر شد، و موجب تاسف شدید ماست.