این مسلمینی که باید همه دولتهایشان و ملتهایشان دست به دست هم بدهند و مهاجمین به اسلام را، صهیونیسم را که مهاجم به اسلام است و دشمن سرسخت اسلام است و در صدد این است که یکی بعد از دیگری کشورهایی از شماها بگیرد، به جای اینکه همه با هم متحد بشوید و این جرثومه فساد و سرطان را از بلاد مسلمین بیرون کنید و پاک کنید، با هم می‌نشینید یا صحبت می‌کنید، یا صحبتی می‌کنید که به نفع آنهاست. همه همّ و غم بعضی از این کشورها این شده است که در ایران اسلام را می‌خواهند پیاده کنند. ایرانی که از اول فریاد زده است که ما باید فلسطین را، قدس را آزاد کنیم، هر روزی برایش یک نغمه‌ای می‌سازند و هر روزی یک بساطی درست می‌کنند که ایران با- مثلًا- اسرائیل بست و بند دارد! چه داعی دارید شما که از اسرائیل این طور توهین می‌بینید، این طور اهانت می‌کند، این طور حیثیت شما را پایمال می‌کند، بلندیهای جولان را غصب می‌خواهد بکند و می‌گوید من اعتنا به هیچ قدرتی ندارم، یک همچو جرثومه فسادی را شما باید با اتفاق خودتان از بین بردارید. اگر از بین برندارید، این یک ماده سرطانی است که سرایت می‌کند به جاهای دیگر، اکتفا به جولان نمی‌کند، رای آنها این است که اسرائیل از همه نژادها بالاتر است و از فرات تا نیل هم مال اوست و همه این جاها باید برگردد به اسرائیل و شما نشستید سر یک امور جزئی و سر یک امور خیلی ناچیز با هم دعوا می‌کنید و همه همّتان را این قرار دادید که نبادا ایران یک وقتی یک حرفی بزند.