از جمله چیزهایی که باز تکلیف همه ماست و تکلیف آقایان است که مردم را به آن دعوت کنند و دنباله حضور در صحنه است این است که مجلس خبرگانی که ما امروز در پیش داریم، این طور نباشد که آقایان، دیگران کناره‌گیری کنند، سستی کنند؛ ملت را دعوت کنند، خودشان تشریف ببرند به پای صندوق رای، رای بدهند، ملت را دعوت کنند به رای. منتها ملت و شما و هر کس آزاد است همیشه و به هر کس که می‌خواهد رای می‌دهد، و لو آنکه آقایان و- فرض کنید که- علمای حوزه علمیه تهران یا قم آنها را معرفی نکرده باشند. شما الزامی ندارید به اینکه هر چه آنها معرفی کردند شما هم همان را معرفی کنید. البته آنها بررسی کرده‌اند، تخصص در این امر دارند، بررسی از امور کرده‌اند و با بررسی، این کار را انجام داده‌اند، لکن این اسباب این نمی‌شود که کسی الزام کند کسی را که تو باید به فلان رای بدهی. آزاد هستید و رضای خدا را در نظر بگیرید، و توجه به خدا داشته باشید و پای صندوقها بعد از اینکه اعلام کردند، تشریف ببرید و رای خودتان را بدهید. این رای به اسلام است. همان طور که جمهوری اسلامی را شما رفتید و رای دادید و تقریباً از صد کمی کمتر رای دادید، اینجا هم امید است که به همین طورها باشد، ان شاء الله.