الآن اشخاصی هستند در ایران، از خارج هم هدایت می‌شوند که نمی‌خواهند این نهضت، این مکتب اسلامی، نمی‌خواهند آن طوری که هست در خارج تحقق پیدا بکند؛ برای اینکه با تحقق او همه آمال و آرزوی چپاولگرها نقش به آب می‌شود. اینها در صددند که از هر چیز اشکال بکنند. یک وقت رفراندم پیدا می‌شود، همه ملت می‌روند رای می‌دهند، مع ذلک اینها اشکال می‌کنند آن مثلًا به زور بوده. و [حال آنکه] همه مردم در مَرئی و مَنْظَر بوده که زوری در کار نبوده؛ مردم با اختیار خودشان بوده. حالا که مجلس خبرگان است، و مردم با علم و اختیار خودشان اشخاصی را تعیین کردند، دیدیم که دائماً مشغول‌اند به اینکه اشکال بکنند و مجلس را مجلس درستی ندانند. و این [کسانی] که دائماً کتابچه می‌نویسند و گاهی مقاله می‌نویسند. و فردا هم که مجلس شورا را، ملت ما ان شاء الله با آزادی تمام، تمام اشخاص صحیح را، اشخاص اسلامی را، انتخاب می‌کنند، باز اینهایی که با اصل اسلام موافق نیستند و با اسلامی‌اش موافق نیستند باز مناقشه خواهند کرد. فردایش هم که مثلًا رئیس جمهور تعیین بشود، به آن هم اشکال خواهند کرد. همه اینها در این مشترک‌اند که نمی‌خواهند یک نهضت اسلامی به ثمر برسد، از اسلام می‌ترسند، اینها همه در این معنا مشترک‌اند.