تا بناى بر اين نگذاريم كه همان منسوجاتى كه خودمان درست مى‌كنيم كافى‌مان هست منسوجات ما ترقى نمى‌كند. و ما باز تابع غير بايد بشويم، و دستمان پيش غير دراز بشود.
چقدر براى يك مملكتى عيب است و سرشكستگى كه دستش را دراز كند طرف امريكا كه گندم بده. كشكول گداييش را باز كند پيش دشمنش و از او بخواهد كه رزقش را بدهد. چقدر براى ما سرشكستگى دارد. تا اين ملت بناى بر اين نگذارد كه كشاورزيش را تقويت كند و بسازد به آنكه خودش به دست مى‌آورد، ما نمى‌توانيم استقلال پيدا كنيم.