آزادى در حدود قانون است بنا بر اين، اين توهّم كه خوب حالا جمهورى اسلامى شده است و حالا هر كسى خودش هر كارى مى‌خواهد بكند، آزادى شده است و آزاد هر كارى بخواهد بكند، اينها نيست. آزادى در حدود قانون است. يعنى آن مقدارى كه خداى تبارك و تعالى به ما آزادى داده است در آن مقدار آزاد هستيم. آزاد نيستيم كه فساد بكنيم، آزاد نيستيم كه كارهاى خلاف عفت بكنيم. هيچ انسانى آزاد نيست كه كار خلاف عفت بكند. هيچ انسانى آزاد نيست كه ايذا كند برادر خودش را. آزادى در حدود قانون است. آن مقدارى است كه خداى تبارك و تعالى به مردم آزادى داده است. و اين مقدار آزادى كه خداى تبارك و تعالى به مردم داده است بيش از آن آزاديهايى است كه ديگران داده‌اند. آنها آزادى غير منطقى داده‌اند، و اينجا آزادى منطقى است. آنهايى كه آنها داده‌اند آزادى نيست؛ آزادى بايد منطقى باشد، روى قانون باشد. بنا بر اين ما آن چيزى را كه مى‌خواهيم، حكومت اللَّه را مى‌خواهيم؛ حكومت خدا را مى‌خواهيم. ما مى‌خواهيم قرآن حكومت كند بر ما. ما مى‌خواهيم قوانين اسلام بر ما حكومت كند. ما هيچ حكومتى را جز حكومت اللَّه نمى‌توانيم بپذيريم؛ و هيچ دستگاهى را كه بر خلاف قوانين اسلام باشد نمى‌توانيم بپذيريم. و هيچ رأيى را كه بر خلاف رأى اسلام باشد و رأى شخصى باشد. رأى گروهى باشد، رأى حزبى باشد، ما نمى‌توانيم بپذيريم. ما آن را مى‌توانيم بپذيريم كه قانونِ اسلام حكمفرمايى كند. ما تابع اسلام هستيم؛ ما تابع قانون اسلام هستيم. و جوانهاى ما خونشان را براى اسلام داده‌اند. جوانهاى ما آن قدر جديت كردند، مى‌گفتند ما اسلام را مى‌خواهيم، ما احكام اسلام را مى‌خواهيم.