من وقتى در تلويزيون مى‌بينم اين بانوان محترم را كه اشتغال دارند به همراهى كردن و پشتيبانى كردن از لشكر و از قواى مسلّح ارزشى براى آنها در دلم احساس مى‌كنم كه براى كس ديگرى نمى‌توانم اين طور ارزش قائل بشوم. كارهايى كه آنها مى‌كنند يك كارهايى است كه دنبالش توقع اينكه يك مقامى داشته باشند، يا يك پستى را اشغال كنند، يا يك چيزى از مردم خواهش كنند، هيچ اين مسائل نيست. بلكه سربازان گمنامى هستند كه در جبهه‌ها بايد گفت مشغول به جهاد هستند. و ما اگر فايده‌اى از اين جمهورى اسلامى نداشتيم الّا همين حضور ملت به همه قشرهايش در صحنه و نظارت همه قشرها در امور همه، اين يك معجزه‌اى است كه جاى ديگر من گمان ندارم تحقق پيدا كرده باشد. و اين يك هديه الهى است كه بدون اينكه دستهاى بشر در آن دخالت داشته باشند خداى تبارك و تعالى به ما اعطا فرموده است. و ما بايد قدر اين نعمت را بدانيم؛ و اقتدا كنيم به اين زنها و بانوان و بچه‌هاى پشت جبهه و آنهايى كه در خود شهرهاى مخروبه و نيمه مخروبه حاضرند. ماها بايد از اينها اخلاق اسلامى و ايمان و توجه به خدا را ياد بگيريم.