آن‌ها آزادى را در يك جبهه نگه داشته بودند، و فرياد هم مى‌زدند: «آزادزنان و آزادمردان»! همين‌ها مقصودشان بود كه اين‌ها آزادند هر كارى مى‌خواهند بكنند؛ به هر مركز فحشايى مى‌خواهند بروند.
اختناق در يك جبهه ديگر بود؛ براى قلم‌هايى كه اگر مى‌خواست كسى يك كلمه راجع به مصالح مملكت بنويسد، راجع به مصالح اسلام بنويسد، اين‌ها آزاد نبود و اختناق بود.