انبيا آمدند كه ما را هوشيار كنند؛ تربيت كنند. انبيا براى انسان آمده‌اند و براى انسان‌سازى آمده‌اند. كتب انبيا كتب انسان‌سازى است. قرآن كريم كتاب انسان است. موضوع علم انبيا انسان است. هر چه هست با انسان حرف است. انسان منشأ همه خيرات است. و اگر انسان نشود، منشأ همه ظلمات است. در سر دو راهى واقع است اين موجود: يك راه، راه انسان. و يك راه، راه منحرف از انسانيت. تا از چه حيوانى سر بيرون بياورد. تعليم تنها، تعلم تنها، فقه تنها، فلسفه تنها، علم توحيد تنها، فايده ندارد، تا مقرون با اسم رب نباشد: اقْرَأ بِاسمِ رَبِّك، بِاسمِ رَبِّكَ الَّذِى خَلَقَ. همه خلق را به اسم رب نسبت مى‌دهد. اسم رب مبدأ همه خلقهاست. خلق است: خلق مطلق. اقْرَأ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِى خَلَق درس هم بخوانيد باسم ربك الذى خلق. مباحثه هم بكنيد به اسم رب. نه همان اول بگوييد بسم اللَّه الرحمن الرحيم. بفهميد قضيه چه است، و بفهميم قضيه چه است. انبيا آمدند كه بفهمانند به ما كه قضايا چه هست. ما همه حيران، سرگردان. همه عالم سرگردانند نمى‌دانند قضايا چيست.