عمده آن جهتى كه طرف آن جهت رفته مى‌شود. و قرآن اين را فرموده است: اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذى خَلَقَ قرائت كن نه قرائت مطلق. بياموز، نه آموزش مطلق. علم تحصيل كن، نه علم مطلق و تحصيل مطلق؛ علم جهتدار، آموزش جهتدار. جهت، اسم ربّ است، توجه به خداست، براى خدا و براى خلق خدا. قلمها اگر در دنيا براى خدا و براى خلق خدا به كار بيفتند مسلسلها كنار مى‌رود. و اگر براى خدا و براى خلق خدا نباشد، مسلسل‌ساز مى‌شود. ابزار كوبنده انسان با دست قلمدارها و دست علمايى كه در همه دانشگاهها هستند، با دست آنها وجود پيدا كرده است. و همه ترقيات بشر هم با دست علما و بيان و قلم علما وجود پيدا كرده است. كوشش كنيد كه در اين آموزشى كه به مردم مى‌دهيد جهتدار باشد. در كلاسهايى كه جوانها يا سالخوردگان براى آموزش مى‌آيند، همان طورى كه سواد را به آنها ياد مى‌دهيد، و همان طورى كه نوشتن و خواندن را بر آنها ياد مى‌دهيد، جهت هم به آن بدهيد كه براى خدا بخوانند و براى خدا بنويسند. براى خدمت به خلق و براى خدمت به خدا و براى خدمت به اسلام.