مام تعلیمات انبیا برای مقصد نشان دادن راهی است که انسان ناچار از این راه باید عبور کند. ناچار انسان از این عالم طبیعت به یک عالم دیگری عبور میکند؛ اگر سرخود باشد یک حیوانی است که از این عالم به عالم دیگر میرود. و اگر چنانچه به راه انبیا برود انسانیتش کامل میشود و هر چه بیشتر اطاعت کند، بیشتر انسانیتش رشد میکند. تمام کوشش انبیا برای این بوده است که انسان را بسازند؛ تعدیل کنند؛ انسان طبیعی را مبدل کنند به یک انسان الهی؛ در همین عالم که هست هم باز این جور باشد. نظر انبیا به این عالم با نظر اشخاص دیگر فرق دارد، آنها میخواهند این عالم را الهی کنند؛ یعنی به هر چه نگاه میکنند آثار الهیّت در آن ملاحظه کنند.