می‌خواهند بین آقایانی که در انتخابات شرکت داشتند، اختلاف بیندازند

سخنرانی در جمع مسئولان نظام به مناسبت عید مبعث (موانع تحقق اسلام در جامعه)
صبح ۹ اردیبهشت ۱۳۶۳/ ۲۷ رجب ۱۴۰۴
انتخابات و خواص,
می‌خواهند بین آقایانی که در انتخابات شرکت داشتند، اختلاف بیندازند

ما گمان نکنیم که دست‌های قدرتهای بزرگ قطع شده است از اینجا. ملت ایران باید توجه کنند به اینکه توطئه‌ها هست. الآن، شما ملاحظه بفرمایید که در همین انتخاباتی که با آن خوبی و آزادی انجام گرفت و بحمد اللَّه مردم همه در صحنه حاضر بودند، و امید است که در دوره دوم هم، در آن بعد هم که باید انتخابات بشود آن هم حاضر باشند مردم، و این تکلیف الهی را به آن عمل کنند، الآن دستهایی از داخل و خارج هست که بین آقایانی که در انتخابات دخالت داشتند اختلاف بیندازند. شما گمان نکنید که خارجیها و اذناب آنها در این کشور کودتا می‌کنند، نمی‌کنند، چون نمی‌توانند. کشوری که همه‌اش مهیاست برای شهادت، نمی‌توانند که آنها در اینجا وارد بشوند، لکن از داخل ما را می‌پوسانند. یکی از مواردی که الآن انگشت آنها در کار است و با جدیت دارند توطئه می‌کنند این است که، دو دستگی بیندازند بین اشخاصی که در انتخابات بردند یا باصطلاح باختند. با این تعبیر زشت برد و باخت، شکست و پیروزی، با این تعبیرهای زشت می‌خواهند بین ملت ما اختلاف بیندازند. انتخاباتی که باید همه دست به هم بدهند و آن را به وجه صحیح به آخر برسانند، و باید وحدت زیادتر بشود از اول، من می‌ترسم که خدای نخواسته، موجب اختلاف بشود. و این از مکاید «1» شیطان است به دست شیاطین. اگر برای خدا کسی می‌خواهد کار بکند خودش را انتخاب کرده است که خدمت کند به اسلام و مسلمین. اگر چنانچه پیروز بشود پیروزی نباید بگوید، برای اینکه یک خدمتی است به عهده‌اش آمده است و گرفتاری این خدمت بسیار شدید است. و اگر چنانچه در این دوره او کنار رفته است خیال نکند که کنار رفته است و این عیبی است. قضیه برد و باخت نیست، قضیه خدمت است در این پست یا در آن پست. باید ایران بداند که دستهایی الآن در کار است که حتی بین خانه‌ها اختلاف بیندازد. در یک خانه بین افراد اختلاف بیندازد. ما باید از تاریخ عبرت ببریم و این تاریخ در زمان مشروطه این طور بود. در زمان مشروطه آنهایی که می‌خواستند ایران را نگذارند به یک سامانی برسد و چماق استبداد تا آخر باقی بماند، بین افراد، دستجات، احزاب اختلاف انداختند، حتی آنهایی که آن وقت بودند می‌گفتند که در یک خانه بین برادر با برادر، پدر و پسر اختلاف بود، یک دسته مستبد، یک دسته مشروطه. این اختلاف موجب شد که نتوانست مشروطه آن طوری که علمای اسلام می‌خواستند تحقق پیدا بکند. بعد هم این اختلافات موجب شد که یک دسته از آن غربزده‌ها بریزند و به اسم مشروطه بگیرند مقامات را و استبداد به صورت مشروطه بر این ملت تحمیل کنند و دیدید که چه شد.
امروز همان روز است اگر ملت ایران بیدار نشود، اگر علماء اسلام بیدار نباشند، غفلت کنند، اگر علمای قم، مدرسین قم، طلاب قم، علماء تهران، روحانیت مبارز تهران، علماء همه بلاد و روحانیون همه بلاد و مردم بیدار نشوند، الآن دارند وضعی را، یعنی می‌خواهند وضعی را کار کنند که زمان مشروطه کردند، و بدانید گناهش به گردن همه ماست.

مسئله کرسی مجلس در اسلام مطرح نیست، مساله ریاست مطرح نیست، مسئله‌ ریاست جمهور مطرح نیست، مسئله وزارت مطرح نیست، اگر کسی اینها را خیال کند مطرح هست اسلام را نشناخته است. شماها شیعه همان هستید که می‌گوید که من به اندازه این کفش کهنه‌ای که هیچ نمی‌ارزد امارت شما را به اندازه این برایش ارزش قائل نیستم مگر اینکه حقی را ایجاد کند. شما که می‌خواهید حق را ایجاد کنید، شما که می‌خواهید اسلام را به پیش ببرید، چه در مجلس پیش ببرید یا در مدرسه پیش ببرید یا در محافل دیگر، باید پیشتان فرق نکند. باید توجه کنید به اینکه مبادا آن گرفتاریهای آن زمان برای ما پیش بیاید. نمی‌آید ان شاء اللَّه. حالا فردا رسانه‌های گروهی نگویند که معلوم شد ایران به هم خورده است و دیگر نخیر، نوبت ما رسیده است. خیر آنها باید آرزوهایشان را به گور ببرند. اینکه من عرض می‌کنم، نه اینکه ما الآن مبتلا به قضیه‌ای هستیم، ما همیشه می‌خواهیم جلوی فسادها را که آنها می‌خواهند ایجاد کنند جلویش را بگیریم. آنها گمان نکنند که الآن، ایران یک خبری شده. ایران یک انتخاباتی آزاد که در تمام دنیا یک همچو انتخابات آزادی نبوده است. این طور نیست که کسی گمان کند که حالا وقت این شده است که ما نتیجه بگیریم. نه این وقت برای شما نخواهد آمد و نتیجه‌ای از این مسائل دست شما نخواهد رسید و چیزی نیست در کار. من تنبه می‌دهم که مبادا بشود و الّا مساله نیست.