خشونت ارتش با ملت

ارتش را طوری بار می‌آورند که در مقابل ملت بایستد. ملت و ارتش در آن نظامها همیشه مقابل هم بودند. ارتش ایجاد رعب می‌کرده است در مردم. و مردم هم تا آنجا که می‌توانستند، اگر می‌توانستند، کارشکنی می‌کردند. اگر یک نفر از اینها می‌خواست عبور کند از یک خیابان، مثلًا محمد رضا اگر می‌خواست عبور کند از یک خیابانی، قبل از اینکه عبور بکند، آن خیابان و خانه‌های آن خیابان و اطراف آنجا توسط سازمان امنیت کنترل می‌شد، به طوری که خانه‌ها شاید بعضی از آنها خالی می‌شد! و اگر هم در آن یک زنی پیدا می‌شد! مامور آنجا پاسداری می‌کردند، تا این شخص بیاید از اینجا عبور کند. این برای این است که همیشه این خوف را داشت که مبادا ملت که دشمن اوست او را ترور کند، یا آسیبی به او برساند. ارتش و سازمان امنیت و ژاندارمری، عرض می‌کنم که شهربانی و تمام اینها در خدمت آن رژیم طاغوتی بودند. و رژیم طاغوتی برای حفاظت خودش، افراد آنها را یک طور خاصی تربیت می‌کرد که با ملت به طور خشونت رفتار کنند، و آسیبی، اگر احتمال می‌رود، نتواند به او بزنند. همیشه این مطلب بوده است. اگر یک نظامی می‌رفت توی بازار، این وقتی که وارد بازار می‌شد، دلش می‌خواست که به طور حکومت با مردم رفتار کند و هیاهو راه بیندازد. مردم هم پشت به او می‌کردند؛ تنفر از او داشتند، از پاسبانها هم همین طور، از سازمان امنیت دیگر بدتر، برای اینکه اخیراً از همه بدتر بود. این وضع رژیم طاغوتی و ارتشی که در خدمت او باشد، و ژاندارمری و سایر قوای انتظامی که در خدمت او باشد. وضع را این طوری درست کرده بودند که همه [برای‌] حفاظت شاه باشند؛ و مردم را بترسانند که مبادا یک وقت به فکر یک کسی بیفتد که مخالفتی بکند.