اینک تذکراتی برادرانه و مخلصانه به حضرات نمایندگان محترم- حفظهم اللَّه تعالی و ایّدهم- عرضه می‌دارم باشد که نافع شود. وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْری تَنْفَعُ المومنینَ. «1»
[آن] که در راس همه تذکرات است و با رسیدن به آن، همه چیز اصلاح می‌شود و سعادت فراگیر می‌گردد، آن است که به قلوب محجوب و منکوس خود برسانیم که عالَم، از اعلا علّیّین تا اسفل سافلین، جلوه حق- جل و علا- و در قبضه قدرت اوست؛ و هیچ موجودی، از روحانیون ملا اعلی و انبیای معظم و اولیای مکرم، تا اشقیا و هر جا بروید، از خود چیزی ندارند؛ بلکه چیزی نیست جز آنکه به جلوه او نورانی و هست شود. و این تذکر همان است که موجب اطمینان قلوب می‌شود که اَلا بِذِکرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ القلوبُ. «1» و با این باور است که خوف‌ها از غیر او از دل‌ها رخت ببندند؛ و امیدها و رجاها بجز به او از قلوب زایل شوند. بارالها، ما گر چه محجوبیم و در سلاسلِ «2» جهنمِ نفسْ مقید، تو به وسیله اولیایت دست ما گیر و ما را از خود و شرّ خود برهان؛ تا جز تو نبینیم و جز از تو خوف نداشته باشیم و امید به کس نبندیم. خدایا!، ما این پیروزی‌ها را در جبهه‌ها و در پشت جبهه‌ها و در ارگان‌های ملی و دولتی از تو می‌دانیم. و اگر نبود عنایت خاص و پرتو رحمت تو بر این ملت ضعیف، که چنگ و دندان‌ها از اطراف عالَم به او نشان می‌دهند و توطئه‌های شرق و غرب برای براندازی اسلام و جمهوری اسلامی به هم پیوند خورده‌اند و سازمان‌های عریض و طویلِ حقوق بشر و امنیت جهانی با رسانه‌های گروهی چپ و راست یک صدا به مقابله با آن برخاسته‌اند و دولت‌های به اصطلاح اسلامی با پیوند با اسرائیل غاصب و ارباب غاصب‌تر آن امریکا در براندازی آن مجهز شده‌اند، در همان نفس‌های اول سرکوب شده بود. این عنایت بزرگ تو است که مجلس، ملت و دولت ما چون سدی عظیم و خلل ناپذیر ایستاده و فریاد اسلام را به جهانیان رسانده، و مستضعفان را در کنار کاخ سفید و کرملین و در گوشه و کنار زمین به حرکت و فریاد در آورده است.
و امید آن است که مسلمانان و مستضعفان جهان بپاخیزند، و داد خود را از مستکبران بگیرند، و مقدمات فرج آل محمد- صلی اللَّه علیه و آله- را فراهم نمایند.