اسلام سردارهایش هم توی مردمند. پیغمبر اسلام- صلی اللَّه علیه و آله و سلم- خوب، سردار همه بود، بزرگ همه بود، توی مردم بود. با مردم میآمد مینشست، توی مسجد مینشست مثل سایر مردم. حضرت امیر- سلام اللَّه علیه- آن وقت که حکومت یک مملکتی بود که چندین مقابل ایران بود، مصر بود، حجاز بود، عراق بود، ایران بود، سوریه بود- عرض کنم- یمن بود، همه اینها تحت سیطره او بود، مثل سایر مردم میآمد با مردم مینشست و معاشرت میکرد. برای اینکه از مردم نمیترسید. ظلم نکرده بود به مردم تا بترسد، از آنها. خلافی نکرده بود که از مردم [بترسد.] برای مردم بود؛ مردم او را حامی خودشان میدانستند.