شما به من بگویید که در کجای ممالک اسلامی و غیر اسلامی، این طور است که رئیس جمهور از همین مردم و در دامن همین مردم باشد و هر روز و در ماه مبارک، هر شب برود توی جمعیتهای متفرق و مردم را ارشاد کند، بدون اینکه خوفی در دلش باشد. ما می‌دیدیم که در زمان حکومت غاصب شاه مخلوع، اگر این آدم می‌خواست در یکی از خیابانهای تهران ظاهر بشود، قبل از اینکه او بخواهد بیرون برود، مامورهای ساواک تمام خیابانها را و تمام خانه‌های اطراف خیابانها را خالی می‌کردند و مامور می‌گذاشتند و محافظت می‌کردند؛ برای اینکه او از ملت نبود، او در مقابل ملت بود و الآن رئیس جمهور که در راس واقع شده است، در هر مجلسی که او را دعوت کنند می‌رود و در هر شهری که از او تقاضا کنند، می‌رود و مردم را ارشاد می‌کند، بدون اینکه یک ذره خوف در دل او باشد؛ برای اینکه، ملت را از خودش می‌داند و ملت هم او را از خودش می‌داند. برادر هستند. رئیس جمهور با ادنی شخصی که در ایران زندگی می‌کند، برادر است و مردم با هم برادرند و پشتیبانی می‌کنند. همین طور، در کدام مملکت، شما سراغ دارید که رئیس مجلس منبر برود و مردم را هدایت کند و در ماه مبارک، شاید بیشتر از سی تا منبر رفته باشد و مردم را هدایت کرده باشد؟ و در کجا شما سراغ دارید که رئیس دیوان عالی کشور یک عالِمی باشد که برود مردم را هدایت کند و مردم هم از او هدایت بشوند؟ و همین طور دادستان کل کشور و همین طور وزیر کشور و همین طور سایر ارگانی که هستند، با کمال اطمینان، بدون اینکه از کسی خوف داشته باشند؛ برای اینکه مبادی خوف در کار نیست، همه پشتیبان هستند، همه برادر هستند.
در کجا سراغ دارید که مجلس شورایِ آنجا مثل مجلس شورای اسلامی ما باشد؟ در سابق، زمان شاه مخلوع و رضا خان مطرود، مجلس پر بود از «دوله» ها، «ممالک» ها، «سلطنه» ها، «سلطان» ها، متمکّنین، اشراف، طرفدارهای شرق و غرب، نوکرهای ممالک اجنبی، ولی الآن در مجلس شورای ما یک چهره پیدا نمی‌کنید که از این طبقه اشراف باشد، از این طبقه بالا باشد، همه از همین مردمند که در بین بازار راه می‌روند، و از همین جمعیت هستند؛ عده‌ای‌شان از علما و فقها هستند، عده‌ای‌شان از چهره‌های متدیّن هستند. مجلس شورای اسلامی ما الآن در هیچ جا نظیر ندارد، چنانچه سایر ارگانهای دولتی ما این طور است.
در کجا شما سراغ دارید که ارتشش این طور ملّی و در بین مردم باشد که وقتی ارتش در بین مردم برود یا ژاندارمری برود یا سپاه پاسداران برود، گل بر او نثار کنند و تظاهرات کنند برای او؟ آنها هم از باب این است که از همین مردمند؛ از همین جمعیت هستند. تمام جاهایی را که شما ملاحظه کنید، همه چون از خود ملتند، از این جهت، با ملت این طور روبه می‌شوند. در کجای دنیا شما سراغ دارید که از باطن ملت، بدون اینکه هیچ کس دعوت کند، این قدر کمیته، این قدر دادگاه، این قدر پاسدار، که خون خودشان را در راه این کشور و در راه اسلام فدا می‌کنند، بدون اینکه کسی آنها را دعوت کرده باشد؟ در سرتاسر کشور، این سپاه پاسداران، این کمیته‌ها، این دادگاهها، همه برای همین اسلام و برای همین کشور خدمت می‌کنند.