این جنگی که حالا به ما تحمیل شده است برای ما البته یک ضررهایی هم داشته است و برادرهای ما در آنجا و اشخاصی که در آنجا تلف شدند و در خرمشهر و در آبادان و در دزفول و اینها تلف شدند، خساراتی برایشان بار آمده و عده‌ای زن و بچه‌هایشان هم که سرپرستهای خودشان را از دست- مثلًا- داده‌اند. آنها هم کوچ کرده‌اند برای بلاد دیگر. باید آقایان به مردم سفارش کنند که اینها برادر ما هستند، اینها در راه اسلام و جنگ در اسلام این طور آواره شده‌اند، اینها را باید مثل خودتان و مثل اولاد خودتان بدانید. اگر بچه‌های بی‌سرپرستی هستند و می‌تواند سرپرستی یکی از اینها را برای خودش نگه دارد و حفظ کند، حفظ کند. دولت باید اینها را با یک ترتیبی، مرتبی، منظمی، محترمانه برای اینها جا تهیه کند؛ برای اینها غذا تهیه کند. اینها آواره شده‌اند. نباید فکر این باشیم که ما خودمان هر چه می‌خواهیم داشته باشیم، دیگران هیچی. نخیر، باید کمک کنند به اینها، ثروتمندها کمک کنند به اینها، برادرهای مومن، خواهرها به اینها کمک کنند و اینهایی که در جنگ آسیب دیده‌اند این قدر نگذارند مصیبت بیشتر برایشان بشود و آنها را مثل مهمان عزیز مهمانداری کنند و دولت هم باید جاهایی را برای اینها معیّن کند و آنها را حفاظت کند.