اگر کسی با شما توی دلش مخالفت کند که به شما ضرری نمی‌رساند، اما معنی مخالفت به اینکه در عَلَن «۳» گفته بشود که ما با قشر کذا مخالفیم، این شما خودتان باید حَکَم قرار بدهید خودتان را. اگر در بین ملت آمدند و گفتند فلان قشر از ارتش ما، ژاندارمری، پاسبانها پاسدارها و دیگر کسانی که در سرحدّات ما، در جبهه‌های ما مشغول فداکاری هستند، اینها سستی کردند یا خدای نخواسته خیانت، اینها حرفهای اشخاصی است که می‌خواهند بین شما و ارتش جدایی بیندازند. وجدان خودتان حَکَم باشد. اینهایی که دارند هر روز فداکاری می‌کنند و فدا می‌دهند، هر روز کشته می‌دهند، هر روز معلول می‌دهند، هر روز در جبهه‌ها خون می‌دهند، ما که در این کنار نشستیم و هیچ فداکاری خودمان نمی‌کنیم، فقط می‌گوییم و صحبت می‌کنیم، و با صحبتهای خودمان تفرقه بین جمعیتها می‌اندازیم، تفرقه می‌خواهیم بیندازیم بین ارتش و جناحهای دیگر، بین پاسداران و ارتش، اینها اشخاصی هستند که در خارج نشسته‌اند و فساد و شایعه‌سازی و این چیزها را آلت دست قرار داده‌اند برای اینکه این کشور را از این چیزی که هست به حال اوّل برگردانند. شما باید هیچ وقت به این صحبتها گوش نکنید، و همیشه در هر امری وجدان خودتان را حَکَم کنید، و اگر از کسی یا از کسانی تکذیب کرد، به تکذیب او فقط گوش نکنید و خودتان ببینید که اعمال او چیست. اگر اعمالش بد است، هر کس هم تعریف کند از او غلط است. اگر اعمالشان خوب است کسی که تکذیب کند از او، باز هم غلط است. انسان باید خودش نظر داشته باشد و همه قشرها و همه ملت و همه قوای نظامی و انتظامی و قوای مسلّحه و غیر نظامی باید خودش قضاوت بکند، گوش به حرف کسی ندهد. بی‌چون و چرا حرفی از کسی قبول نکند راجع به اینکه فلان قشر چطور است، فلان قشر چطور است. البته در همه قشرها اشخاص فاسد هستند و نفوذ کرده‌اند و می‌خواهند بین شماها اختلاف بیندازند، و نتیجه اختلاف را خودشان یا اربابانشان- که آن ابَرقدرت‌ها هستند- ببرند.