لکن چیزی که الآن مهم است این است که،- این را من از باب اینکه نگران هستم برایش کراراً هم گفتم این را به اشخاصی که اینجا آمدند، باز هم عرض می‌کنم- که الآن دستهایی در کار هست. اکثراً از طرف امریکا و دیگران هم همین طور. از شوروی و از سایر جاها هم همین طور. یعنی آنهایی که به این مملکت ما طمع استفاده دوخته‌اند، دارند و چشم این دارند که ما کار بکنیم، آنها ببرند و مخازن ما را ببرند، و حالا هم دستشان کوتاه شده است و ان شاء الله تا آخر هم کوتاه هست. اینها الآن در فکر اینند که نگذارند این ایران یک استقراری پیدا کند. یک نظام صحیحی پیدا بکند. در هر جا مثلًا فرض کنید، که در جهاد سازندگی هم از این قشرها پیدا می‌شوند که خودشان را جا می‌زنند و در دانشگاه هم هستند. در همه جا هستند. اینها در کارخانه‌ها هم زیاد هستند. این به نظر من می‌آید که یک نقشه و توطئه‌ای است که برای این جهت که، استقرار در ایران و نظم در ایران پیدا نشود. در ارتش می‌روند نمی‌گذارند که یک انتظامات صحیح پیدا بشود. در ژاندارمری می‌روند، آنجا را هم مانع می‌شوند. در شهربانی هم همین طور. تو [ی] سپاه پاسداران هم پیدا می‌شوند. در دانشگاه هم زیادند و همه جا اینها هستند، حاضرند و اینها برای این جهت نقشه دارند. به نظر من این طور می‌رسد که نقشه این است که در داخل ما را، این ضربه را به ما بزنند که ما اغتشاش در خودمان پیدا کنیم. یک انتظامی در کار نباشد. اختلافات باشد و یک هرج و مرجی باشد. بریزند خانه هر کس را غارت کنند. بریزند زمین هر کس را غارت کنند. بریزند باغات هر کس را بخواهند چه بکنند. اموال هر کسی را ببرند. نگذارند یک استقراری پیدا بکند. از آن طرف دشمنهای این ملت، دشمنهای اسلام با قلمهای خودشان و با افکاری که دارند و طرحهایی که دارند در مطبوعات خارجی، در رسانه‌های گروهی خارجی هم اغتشاشات ایران را، اختلافات ایران را، اینها را یکی‌اش را چند مقابل کنند و در خارج منتشر کنند، و در خارج منعکس کنند که ایران مثل یک بچه صغیری می‌ماند که محتاج به قَیم هست.