خدای تبارک و تعالی با قدرت غیبی خودش به این ملت عنایت فرمود و این جوانها را متحول کرد به یک انسانهای عارف مسلک که برای خدای تبارک و تعالی و به عشق خدای تبارک و تعالی از جانشان میگذرند و مادران و پدران آنها از فرزندان رشیدشان میگذرند ... اگر توجه به خدا بکنند و با توجه به خدا اشتغال به کار بکنند و اشتغال به فعالیت برای اسلام بکنند، خدای تبارک و تعالی راهها را بر آنها باز میکند. شاید تاریخ نتواند بنویسد آن راههایی که برای ایران باز شد، آن هدایتهایی که بدون اینکه ماها متوجه او باشیم، هدایتهایی که تحمیل به ما شد. ما میخواستیم یک کار بکنیم، یک وقت میدیدیم که کار دیگر داریم انجام میدهیم، و کار دیگر آن بوده است که باید انجام داد. این را در تاریخ نمیشود ثبت کرد، این علومی است که مال سینههاست.