خودتان باید تکلیف معین کنید. شمایید، همین ملت، همین مردم محروم دانشگاه، جوانهای محروم دانشگاه، همین جوانهای محروم مدرسه فیضیه، همین جوانهای محروم در ارتش، همین جوانهای محروم در بازار، همین جوانهای محروم در کارخانهها و در کشاورزی، اینها باید رای بدهند. بهانهها را کنار بگذارید؛ از خدا بترسید؛ با ملت شوخی نکنید؛ رای مردم را هیچ حساب نکنید؛ مردم را به حساب بیاورید.
... میزان شما هستید. آن کسی هم که اینها خودشان قبول دارند- و لو دروغ میگویند بعضیشان- دکتر مصدق هم وقتی که مطلبی پیش آمد، که من حالا یادم نیست، آمد بالا ایستاد و گفت من با خود مردم صحبت میکنم؛ به وکلا کار ندارم؛ وکلا صدای مردمند؛ من با خودشان صحبت میکنم. ما از خودتان رای میخواهیم. ما اگر چنانچه هیچ هم وکیل نگیریم، شما هستید میزان.