در هر صورت، اين مسائل براى انقلابات هست كه آنهايى كه خارج و داخل ضرر ديده‌اند، بايد البته بد بگويند. ما نبايد متوقع باشيم كه اينهايى كه شكست خوردند و رفتند، براى ما خوب بنويسند. يا ما نبايد متوقع باشيم كه روزنامه‌هاى امريكا و كسان ديگر براى ما چيزهاى خوب بنويسند. خوب، آنها رفته‌اند از بين، منافعشان از دستشان رفته است. خوب، كسى كه تمام منافعش را شما از او گرفتيد- ملت ما همه منافع امريكا را گرفته؛ الآن يك شاهى ندارد، يك سير نمى‌تواند نفت از اينجا صادر كند و همين طور ساير كشورهايى كه منافعشان از دستشان رفته- نبايد ما متوقع باشيم كه اينها براى ما مقاله- عرض بكنم كه- خوب بنويسند. البته آنها بايد به ما فحش بدهند. اگر يك روزى اينها براى ما خوب نوشتند، آن وقت است كه ما مصيبت داريم.
من يك وقتى اين كلمه را گفتم كه اينها نمى‌فهمند، اگر مى‌فهميدند، مى‌آمدند تعريف از فلان آدمى كه- مثلًا- پيش مردم يك ارزشى دارد، هى شروع مى‌كردند تعريف كردن. همين اسباب اين مى‌شد كه ارزشش از بين مى‌رفت. اگر بگين به ما فحش بدهد، ما ارزشمان شايد پيش مردم- اگر باشد- زيادتر بشود.