آدم این قدر چشم و گوشش باز باشد و نبیند و نفهمد؟!

سخنرانی در جمع وعاظ تهران و ... (حفظ نظام اسلامی- وظایف روحانیت)
۴ آبان ۱۳۶۰/ ۲۷ ذی الحجه ۱۴۰۱
بصیرت,
آدم این قدر چشم و گوشش باز باشد و نبیند و نفهمد؟!

اگر ما برویم کنار و صحنه را رها کنیم کی می‌تواند قضاوت را اداره کند؟ کی می‌تواند قاضی درست کند؟ ما قضاوت لازم نداریم؟ دارند الآن می‌گویند ما قضاوت شرعی می‌خواهیم بکنیم؛ کی باید این کار را انجام بدهد؟ ما بنشینیم کنار و بگوییم که بچه‌ها رفتند، دارند قضاوت می‌کنند! خوب شما که بزرگان هستید بیاید درست کنید. بچه‌ها هم نیستند، منتها به نظر شما می‌آید که بچه‌ها هستند. نخیر، بچه‌ها نیستند و قضاتی که هستند از امثال شماها بهترند. لکن شماهایی که نشسته‌اید کنار و قلمها را به دست گرفته‌اید و هی اشکال به جمهوری اسلامی می‌کنید، جمهوری اسلامی اشکالی در آن هست، یعنی اصل اساس جمهوری اسلامی را در آن اشکال دارید و می‌گویید رژیم شاهنشاهی خوب است؟! آدم این قدر چشم و گوشش باز باشد و نبیند چیزی را و نفهمد چیزی را؟! آن همه جور و ستمی که در زمان آنها بود و آن همه مفاسدی که در زمان آنها بود و آن همه فحشایی که و مراکز فحشایی که بود و آن همه خَمرفروشی و امثال اینها که بود، الآن دیگر هیچ چیزآن نیست، زمان او بهتر از حالاست؟! آن وقت شما می‌توانستید یک اشکال بکنید به آنها؟ زبانهایتان یا تبع آنها بود یا بریده می‌شد.
خوب امروز، الآن می‌گویند ما قاضی لازم داریم. شما هم می‌گویید که اینها جوانند، نمی‌توانند قضاوت کنند. خوب، شما بیایید قضاوت کنید. شما لا اقل، یک نفر قاضی هستید بیا، قاضی بشو! چرا اشکال می‌کنید؟ اشکال به خود شما وارد است که وارد نمی‌شوید. خودتان نمی‌توانید، سنتان اقتضا نمی‌کند، حالتان اقتضا نمی‌کند، قاضی تربیت کنید و همین طور سایر چیزها را. هی آدم کنار بنشیند و هی اشکال کند که این حکومت چه، حکومت؛ در تمام دوران سلطنتی، رژیم سلطنتی به اندازه این سه سالی که در این دهات به مردم رنجدیده رسیده است دولت، هیچ نرسیده بودند. منتها من به آنها، هر کدام آمدند هی چیزهایی را، عملهایی را که کردند گفتند، گفتم: آقا بگویید به مردم.
از آن طرف هی گفته می‌شود، به گوش مردم خوانده می‌شود که این رژیم اسلامی هم آمد و هیچ کاری برای هیچ کس نکرد. خوب، این رژیم اسلامی که از همه اطراف به آن هجوم است؛ از خارج و داخل، تا حالا نگذاشتند یک نفس راحتی بکشد، مع ذلک، در دهات، در راهسازی، در مخابرات، در خانه‌سازی، در تعلیم و تربیت، در مدرسه‌سازی آن قدری که در این سه سال شده است با همه ابتلائاتی که این حکومت دارد و با همه گرفتاریهایی که از همه طرف، از دوست و دشمن، برای این ملت تحصیل می‌شود و گرفتاری ایجاد می‌شود، مع ذلک، با همه اینها، بیشتر از زمان، لا اقل بیشتر از زمان این دو تا قلدر خدانشناس، عمل شده است و برای مردم رفاه حاصل شده است. بالاخره، از آسمان کسی نمی‌آید این مملکت را اصلاح کند. و شما همه و ما همه مکلف هستیم. اگر اینجا بتوانید یک اشکالاتی بکنید و خودتان هم اشکالدار باشید، پیش خدا هم می‌توانید؟ جواب می‌خواهد.