اين سازمانهاى بين المللى، عفو بين المللى كه مى‌خواهند و تقاضا كرده‌اند كه بيايند در ايران اعدامها را ببينند و مى‌خواهند بيايند و به نفع ابرقدرتها نظر بدهند، اينها از ايران اطلاعى دارند؟ اينها از شرارت اين منافقين اطلاع دارند؟ بدانيد كه اطلاع دارند اينها از اين انفجارهايى كه حاصل مى‌شود. از اين كشتارها و حريقهايى كه مردم را به باد فنا مى‌دهد و اموال مردم را از بين مى‌برد بى‌اطلاعند؟ اينها نمى‌دانند كه اتوبوسها را آتش مى‌زنند و كودكها را در توى اتوبوس به آتش مى‌كشند و هلاك مى‌كنند؟ اينها از خبرگزاريها نشنيدند كه همين ديروز در شيراز يك اتوبوس را اشرار، همين اشرارى كه بعضى‌شان گرفتار شده‌اند و به جزاى خودشان رسيده‌اند، آتش زدند و دو كودك را شهيد كردند و سى نفر يا چهل نفر را مجروح كه حال بعضى از آنها وخيم است؟ چطور در اين شرارتها يك كلمه آنها اظهار نمى‌كنند؟ چه شد كه سازمان حقوق بشر ايرانى‌ها را بشر نمى‌داند كه همين بشر را دارند با دست امريكا و با توطئه‌هاى قدرتهاى بزرگ از بين مى‌برند به جرم اينكه مى‌خواهند خودشان اين زندگى فقيرانه كه دارند به استقلال و آزادى بگذرانند؟ اين سازمانهاى فاسد بين المللى چطور در اين امور يك كلمه نمى‌گويند، لكن يك مجرمى كه در طول عمرش مجرم بوده امثال «هويدا» و «نصيرى» ها را كه ايران به جرمهاى زياد اعدام مى‌كند، فريادشان بلند مى‌شود؟ چطور اين سازمانها انفجارى كه در حزب جمهورى پيدا شد و بيش از هفتاد نفر عالِم و متقى و مسلم و بيگناه را به آتش كشيدند و در نخست‌وزيرى دو نفر آدم متعهد را و مؤمن را به آتش كشيدند، از اينها هيچ صدايى در نمى‌آيد؟ لكن چند نفر كه در خيابانها ريختند و مسلّح خواستند مردم را، مردمِ بيگناه را بكشند، گرفتند و بعد از محاكمه، كه ثابت شده است كه اينها افرادى را كشته‌اند، اعدام كرده‌اند، فريادشان بلند شده است؟