آن زنی که چهار تا بچهاش را کشتند در بهشت زهرا آن طور فریاد میزند و داد میزند و مردم را دعوت میکند به اینکه دست بزنید، بچههای مرا زدند گریه نکنید، دست بزنید، که آن شخص میگفت که مردم گریه کردند و دست زدند؛ این چیز تازهای است که مردم برای خاطر ... [کُشتههای این زن] گریه میکردند و این زن میگفت که نه گریه نکنید دست بزنید، مردم هم دست میزدند برای خاطر این و هم گریه میکردند برای مصیبتی که وارد شده؛ یک همچو مملکتی را نمیشود با سرنیزه عقبش زد.