خداوند همه را توفیق بدهد که قدر نعمتهای خدا را بدانند و بدانند که همه چیز از اوست. اگر همه چیز را از او دانستند دیگر در هیچ چیز ناراحت نمیشوند. ناراحتیها برای این است که انسان از خودش میبیند. ما در فقدان عزیزانمان که ناراحت میشویم برای اینکه، اینها را از خودمان میدانیم. اگر ما همه را از خدا بدانیم و ببینیم که اینها نعمتی هست که خدا داده، نعمتی هست که خدا میبرد پیش خودش، شهدا مهمان خدا هستند، اگر اینها را ما واقعاً در قلبمان ادراک بکنیم. عید میشود برای کسانی که شهید دارند، عید میشود برای کسانی که مجروح شدند، عید میشود برای کسانی که در راه خدا عزیزان خودشان را از دست دادند، برای اینکه این عزیزان، عزیزان خدا هستند، اینها همه از او هستند.