من نمی‌دانستم که بعد از پانزده خرداد هم ما مواجه خواهیم شد با یک همچو صحنه‌هایی و با یک برادران عزیزی، خواهران محترمی که عزیزان خودشان را از دست داده‌اند و ما مواجه باشیم با خانواده‌های شهدا، خانواده‌های مصدومین و مضروبین و خود آنها. گرچه این یک مشتی از خروار است و در سراسر ایران این مسائل هست و من باید از همه شما عذر بخواهم به اینکه ما نتوانستیم و نمی‌توانیم این مصیبتهایی که شماها تحمل کردید و مصیبت برای همه ملت هم بوده است، نمی‌توانیم ما جبران بکنیم. ما عاجزیم از اینکه به شماها تسلیت بدهیم؛ لکن در آستان تولد حضرت مهدی- ارواحنا له الفداء- به ایشان تسلیت عرض می‌کنم و از خدای تبارک و تعالی می‌خواهم که ظهور مسعود ایشان را نزدیک کند و تشریف بیاورند و ما هم جمال او را ببینیم و ایشان هم در میان ما، شماها را از نزدیک ببینند، گرچه ایشان مطلعند بر مسائل و مصائب. ما مرهون زحمتهای شماها و عزیزان شماها هستیم و همه ملت ایران مرهون این جوانهایی که با مشت گره کرده نهضت را به اینجا رسانده‌اند و باز هم حاضرند [هستند]