ما میدانیم و مسلمین هم، بلکه مهم دولتهای اسلامی هم، همه میدانند که آنچه به ما میرسد و رسیده است از دو مشکل است: یکی مشکل بین خود دولتهاست، که مع الاسف تا کنون نتوانستهاند این مشکل را حل بکنند و آن مشکل؛ اختلافات بین خودشان است و آنکه میدانند منشا همه گرفتاریهای مسلمین این اختلافات است و ما هم بیش از قریب به بیست سال است که در این موضوع هِی سفارش کردیم، هِی گفتیم، نوشتیم، دعوت کردیم سران دولتها را بر این اتحاد، لکن مع الاسف تا کنون حاصل نشده است. و مشکل دوم؛ مشکل دولتها با ملتهاست که دولتها با ملتها طوری رفتار کردند که ملتها پشتیبان آنها نیستند. مشکلاتی که برای دولتها پیدا میشود و باید به دست ملتها این مشکلات رفع بشود، برای تفاهمی که بین آنها نیست. اگر ملتها دامننزنند به مشکلات دولتها؛ لا اقل بیتفاوت هستند. و من این مطلب را شاید کراراً گفتم که خوب است دولتها از دولت سابق ما و دولت فعلی ما عبرت بگیرند. دولت سابق در رژیم طاغوتی اگر مشکلی برای آن پیدا میشد، ملت یا بر مشکلات او میافزود و یا بیتفاوت بود.