حماقت، عامل مجادله بعضی از سران

مع الاسف به واسطه حماقت بعض- راس- رووس، به جان هم می‌اندازند همه را. این را وادار می‌کنند حمله کند به ایران، آن قدر ضرر ببرد، آن قدر رنج ببرد، آن قدر چه بکند ملت عراق را، آن طور صدمه وارد به آن بکند برای یک حماقتی که آنها گفتند برو سردار قادسیه بشو! از آن طرف هم فلسطینی‌ها را به جان هم انداخته‌اند. جنگ بین خودشان آن طور می‌بینید که واقع شده. از آن ور هم اختلاف ما بین خود ما، دولت‌های مسلمین. آخر چرا باید این طور باشد؟ اینها اگر واقعاً بیدار بشوند و بفهمند چه قدرتی در دست‌شان هست و چه منابعی در دست اینها هست که منابع، رگ حیات آنها در دست اینهاست، خوب، با هم روابط پیدا می‌کنند، روابط دوستی پیدا می‌کنند. خوب، ما هی فریاد می‌زنیم که آقا بیایید با هم دوست باشیم، چه هی آنها می‌گویند نه، ایران می‌خواهد همه کشورهای دنیا را از بین ببرد. ایران چرا می‌خواهد ببرد، ایران می‌خواهد همه را اصلاح کند؛ می‌خواهد که با هم باشند همه‌شان، برادر باشند همه‌شان. مع ذلک نمی‌فهمند و باید چه کرد این را. و من امیدوارم که کم کم درست بشود، و کم کم ملت‌ها بیدار بشوند و از راه ملت‌ها این کارها اصلاح بشود