قیام برای خدا و دین

سخنرانی در جمع هیات قائمیه تهران (قیام برای خدا- تکلیف مسلمین)
۸ خرداد ۱۳۵۸/ ۳ رجب ۱۳۹۹ «۱»
تحول اجتماعی,
قیام برای خدا و دین

امیدوارم که ما همه جزء هیات قائمیه باشیم و همه با آن وظایفی که اسلام، قرآن، تحت لوای حضرت صاحب- سلام الله علیه- برای ما تعیین فرموده‌اند عمل کنیم و صورتها را محتوای واقعی به آن بدهیم، و الفاظ را معانی حقیقی. شاید این وصفی که برای حضرت صاحب- سلام الله علیه- ذکر شده است دنبال همین آیه شریفه که می‌فرماید: قُل إنَّمَا اعِظُکُم بِوَاحِدَهٍ ان تَقُومُوا للَّهِ مَثنَی و فُرَادَی دنبال همین معنا باشد که همه باید قیام بکنیم، قیام واحد؛ که بالاترین قیام همان قیام آن شخص واحد است و همه قیامها باید دنبال آن قیام باشد؛ و قیامْ «للَّه» باشد. خدای تبارک و تعالی می‌فرماید که من فقط یک موعظه دارم به شما: قل إنمَا اعِظُکُمْ بِواحِدَه. به امت بگو که فقط من یک موعظه دارم به شما، و آن موعظه این است که قیام کنید، و قیامْ «للَّه» باشد؛ «قیام للَّه» کنید. البته آن حضرتْ قیامِ للَّه می‌فرمایند؛ و آن لِلّهی که و آن خلوصی که برای ایشان هست، برای دیگران نیست لکن شیعه‌های بزرگوار آن حضرت هم باید پیروی از او بکنند در اینکه قیام کنند «للَّه،» برای خدا...

امیر المومنین می‌دید که دین خدا در خطر است، معاویه دارد وارونه می‌کند دین خدا را، برای خدا قیام کرد. سید الشهدا هم همین طور برای خدا قیام کرد. هر وقت دیدید- این یک مطلبی است که برای یک وقت نیست؛ موعظه خدا همیشگی است- هر وقت دیدید که بر ضد اسلام، بر ضد رژیم انسانی- اسلامی- الهی خواستند که قیام کنند، خواستند وارونه کنند مسائل اسلام را، به اسم اسلام اسلام را بکوبند، اینجا للَّه باید قیام کرد. و نترسید از اینکه شاید نتوانیم، شاید شکست بخوریم؛ شکست تویش نیست.