مردم می‌خواهند که یک انسان باشند، مردم ایران می‌خواهند آدم باشند، انسان باشند؛ نه اینکه تحت نظارت یک اشخاصی [باشند] که هیچ چیز ندارند. آن وقت یک مردمی که قیام کرده‌اند و بچه‌هایشان را، جوانهایشان را دارند فدا می‌کنند برای آزادی، برای استقلال، برای اسلام، برای حکومت عدل،...
مردم ایران حرفشان واضح است: دارند داد می‌زنند، از بچه دبستانی تا دبیرستانی تا - عرض می‌کنم که- همه جا تا برسد به پیرمردها، تمام مدارس ایران، جوانهای ایران در مدرسه، در دانشگاه، در هر جا فریادشان این است که ما آزادی می‌خواهیم، ما استقلال می‌خواهیم، ما یک حکومتی که استقلال را از ما سلب کرده است این را نمی‌خواهیم...
این ملتی که الآن پانزده سال است- بیشتر- قیام کرده و یک سال است که دائماً دارد خون می‌دهد، دائماً دارد جوانهایش را فدا می‌کند، اینها چه می‌خواهند؟ اینها چه ارزشی قائلند برای این آزادی و استقلال که جوانشان را می‌دهند و مع ذلک باک ندارند؟ باید کمک کنید به اینها. باید به مردم بگویید، به مردم این حدود بگویید که ایران یک همچو چیزی می‌خواهد.